ترفندی برای کمتر شدن بگومگوها

ترفندی برای کمتر شدن بگومگوها

زن و مرد پس از آنکه زندگی مشترک شان را آغاز می کنند بیش از هر چیز به اشتراک در انجام کارها فکر می کنند. آنها به مفهوم «ما» بیشتر از «من» فکر کرده و برای انجام مشترک کارها تلاش بیشتری می کنند اما در برخی خانواده هایی که سبک ناموفقی در زندگی شان دارند معمولاً مشاجرات و اختلافات خیلی زود آغاز می شود. زن از همکاری نکردن شوهرش در محیط خانه شکایت می کند و مرد از درک نامتقابل همسرش اعتراض دارد. این اختلافات گرچه ساده و بی اهمیت به نظر می رسد اما خود می تواند زمینه ساز اختلافات بزرگ تر زندگی شود.
بنابراین از نظر آسیب شناسی اجتماعی و روانی نخست باید بررسی کرد که چرا برخی از افراد در الگوی روابط زناشویی و همکاری در انجام کارهاشان ناموفق ترند؟!
روانشناسان معتقدند افرادی که الگوی تعریف شده ای برای انجام کارهای مشترک در ابتدای زندگی شان ندارند معمولاً اختلافات فکری بیشتری در آینده پیدا می کنند. زوج های جوان در نخستین روزها و ماه های زندگی چون هنوز به انجام کارها به صورت مستقل عادت دارند معمولاً درخواست کمک یا همکاری از همسر خود نمی کنند اما در زندگی مشترکشان حجم کارها بالاتر رفته و آنها می بایست در عمل کارهای مربوط به دو نفر را انجام دهند. بنابراین یکی از زوجین ممکن است خیلی سریع احساس خستگی کند.
یکی دیگر از مشکلات این زوجین آن است که آنها علت خستگی و ناراحتی های فکری شان را هم برای همسرشان توضیح نداده و معتقدند همسر خود باید متوجه فعالیت های او شود. اما وقتی در عمل پیامی به همسر انتقال داده نشود سهل انگاری او در درک متقابل همسرش هم بعید نیست.
بنابراین توصیه اصلی بر این است که از همان نخستین روزهای زندگی زن و شوهرها ساعاتی را به فعالیت مشترک با هم در محیط خانه بپردازند. این فعالیت مشترک می تواند تمیز کردن خانه یا تغییر دکوراسیون در یکی از اتاق های منزل باشد. خرید برای خانه، آشپزی مشترک و... فعالیت های مناسبی است که همسران را به انجام مشترک کارها عادت می دهد. مهم ترین نکته ای که هیچگاه همسران نباید از نظر دور داشته باشند این است که نحوه بیان مسائل و تعامل با یکدیگر را یاد بگیرند. اگر از عهده انجام کاری برنمی آیند و یا احساس خستگی می کنند خیلی صریح موضوع را با همسرشان در میان گذاشته و به عنوان یک خواسته از او بخواهند تا کار مورد نظر را انجام داده و یا به او کمک کند. زندگی مشترک فقط انجام مشترک کارها نیست بلکه تعامل مشترک در آن نقشی اساسی تر دارد.